To ważna włoska rasa bydła mięsnego, znana już od starożytności. Jej kolebką jest Piemont oraz część Lombardii i Ligurii. Czym się charakteryzuje rasa piemontese?

Rasa piemontese jest bardzo wytrzymała i dostosowuje się do różnych warunków żywieniowych i utrzymania, na co miały wpływ surowy klimat oraz genetyka – udział krwi zebu w genotypie. Praca hodowlana nad doskonaleniem cech mięsności tych zwierząt rozpoczęła się po roku 1920, natomiast pierwsza księga hodowlana dla tej rasy została założona w roku 1887. Wybitne cechy tej krów piemontese są powodem ich znacznego rozpowszechnienia w różnych zakątkach świata. Zaraz po Włoszech rasa ta jest najbardziej znana we Francji, Danii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Holandii i Niemczech. Ze względu na dobre przystosowanie jej hodowla sprawdziła się także w Kanadzie, USA, Brazylii i Argentynie. W Polsce jest hodowana w czystości rasy oraz używana do krzyżowania towarowego.

Wygląd rasy piemontese

Krowy są umaszczone siwo-biało lub jasnobeżowo i mają ciemną pigmentację śluzawicy, uszu, rogów i racic. Z kolei buhaje mają ciemniejsze umaszczenie z czarnym podpalaniem na głowie i rogach. Bydło tej rasy ma średni kaliber: dojrzałe buhaje ważą 900–1000 kg i mierzą 145 cm wysokości w kłębie, podczas gdy krowy osiągają masę średnio 600 kg przy 140 cm wysokości kłębie. Rasa piemontese charakteryzuje się hipertrofią mięśni, którą determinuje mutacja sekwencji kodującej miostatynę. Objawia się ona cechą podwójnego umięśnienia, która jest bliska utrwalenia w całej populacji tej rasy. Poza doskonale umięśnionym zadem, będącym właśnie efektem genetycznie utrwalonej hipertrofii mięśni, bydło piemontese ma stosunkowo niewielką głowę, zwarty tułów oraz cienki kościec.

rasa piemontese

W Polsce bydło piemontese jest hodowane w czystości rasy oraz używane do krzyżowania towarowego. Fot. Adobe Stock

Rozród bydła piemontese

Osobniki tej rasy można określić jako średnio wcześnie dojrzewające, albowiem jałówki są kryte pierwszy raz w wieku 16–18 miesięcy. Masa urodzeniowa cieliczek to ok. 35 kg, a buhajków – ok. 40 kg. Niemniej pomimo niskiej masy urodzeniowej występują ciężkie porody. Na uwagę zasługuje jednak fakt, że obserwuje się znikomy procent trudnych wycieleń w krzyżowaniu towarowym. Krowy piemontese są za to bardzo mlecznymi matkami. Poza użytkowaniem mięsnym część krów jest dojona. Mleko charakteryzuje się bowiem wysokim udziałem kazeiny i jest z niego wyrabiany ser typu parmezan. Ilość produkowanego mleka w laktacji to ok. 2000 kg.

Cechy użytkowe rasy piemontese

Jak już wspomniano, bydło piemontese jest hodowane w czystości rasy oraz wykorzystywane do krzyżowania towarowego. W badaniach skupiających się na możliwości pożytkowania bydła rasy polskiej czerwonej do produkcji mięsa wołowego poprzez krzyżowanie krów tej rasy z buhajami ras piemontese, charolaise, limousine, blonde d’aquitaine oraz simental spośród jałówek i buhajków po krowach rasy polskiej czerwonej, które wystąpiły w opasie do 12. i 15. miesiąca życia, najwyższą średnią efektywność opasania wykazały mieszańce po buhajach rasy piemontese (125,9% grupy kontrolnej).
Bydło piemontese charakteryzuje się wybitną wartością rzeźną, często powyżej 70% oraz bardzo dobrą jakością mięsa. Walory opasowe i rzeźne szczególnie uwidaczniają się przy intensywnym opasie. Przyrosty dobowe opasów liczą 950–1050 g. Mięso ma wysokie walory smakowe, a ponadto zalety dietetyczne – ma bowiem niską zawartość tłuszczu i cholesterolu.

infografika piemontese

Źródło: PZHiPBM

 

Źródła

  • Albera A., Groen A.F., Carnie P. (2004). Genetic relationships between calving performance and beef production traits in Piemontese cattle. The Journal of Animal Science, 82, 3440–3446.
  • Choroszy Z., Choroszy B. (2005). Możliwości wykorzystania bydła rasy polskiej czerwonej do produkcji mięsa wołowego. Wiadomości Zootechniczne, XLIII, nr 2, 73–78.
  • Polski Związek Hodowców i Producentów Bydła Mięsnego (PZHiPBM), https://bydlo.com.pl/piemontese/ (dostęp: 18.08.2020).