Olbrzym z łagodnym temperamentem, który zdecydowanie nie jest gruboskórny – tak w skrócie można opisać rasę belgijską biało-błękitną.

Rasa belgijska biało-błękitna (belgian blue) znana jest jako podwójnie umięśniona. Cecha ta determinowana jest przez gen miostatyny. Jak sama nazwa bydła belgian blue wskazuje, pochodzi ono z Belgii. Powszechnie cieszy się dużym uznaniem. Jest bowiem wykorzystywana do krzyżowania z innymi rasami mięsnymi, a także z bydłem mlecznym.
Bydło to jest popularne w różnych zakątkach świata. Na przykład do Indonezji sprowadza się jego nasienie i zarodki w celu poprawy produkcji bydła mięsnego. Krzyżowanie jest stosowane, aby zwiększyć tam produktywność lokalnego bydła.
Mieszańce pochodzące z krzyżowania buhajów belgian blue z krowami innych ras mięsnych lub mlecznymi charakteryzują się doskonałym wzrostem, lepszą wydajnością rzeźną i lepszym wykorzystaniem paszy. Czyste bydło belgian blue również dobrze wykorzystuje paszę przy obfitym żywieniu. Ponadto ma łagodny temperament i dobrze przystosowuje się do różnych warunków klimatycznych.

belgian blue

Rasa belgijska biało-błękitna znana jest jako podwójnie umięśniona. Fot. Adobe Stock

„Ojciec” rasy belgijskiej biało-błękitnej

Gedeon du Vieux-Chateau de Maurenne to dostojne imię buhaja, który ze względu na swoje cechy uważany jest za „ojca” bydła belgian blue. Został on pozyskany w 1956 r. do Centrum Inseminacji w Loncin, w Belgii. Buhaj ten miał bardzo dobre umięśnienie z wyraźną hipertrofią mięśni. Inseminacja na szerszą skalę nasieniem tego osobnika umożliwiła przekazanie właśnie genu hipertrofii mięśni do dużej części populacji. Jak można przeczytać na stronie internetowej Polskiego Związku Hodowców i Producentów Bydła Mięsnego, w pewnym momencie zaczęto nieświadomie faworyzować zwierzęta z genem hipertrofii mięśni, wpierw w przypadku buhajów, a następnie również krów.

Jak wygląda rasa belgijska biało-błękitna?

Bydło to wyróżnia się szczególnie ze względu na wspomnianą hipertrofię mięśni i podwójną pośladkowość. Umięśnienie jest ponadto bardzo dobrze wyeksponowane na karku i grzbiecie. Poza tą widoczną masywnością rasa belgijska biało-błękitna charakteryzuje się cienką skórą oraz delikatnym kośćcem i głową.
U belgian blue występuje zróżnicowane umaszczenie, począwszy od białego, poprzez błękitne, do całkowicie czarnego, lub też kombinacji tych maści. Buhaje ważą 1100–1200 kg i mierzą 150 cm w kłębie, natomiast masa ciała krów wynosi 700–900 kg przy 138–145 cm wysokości w kłębie.

rasa belgijska biało-błękitna

Źródło: PZHiPBM

Rozród bydła belgian blue

Rasa belgijska biało-błękitna należy do późno dojrzewających, albowiem dopiero w 32. miesiącu dochodzi do pierwszego wycielenia. Ze względu na wysoką masę urodzeniową cieląt – u buhajków 48 kg, u cieliczek 44 kg – wycielenia są bardzo trudne. Porody odbywają się zazwyczaj na drodze cesarskiego cięcia. Podwójna pośladkowość również może mieć wpływ na taki poziom skomplikowania porodów. Warto mieć tu na względzie dobór i kojarzenie osobników belgian blue. Status czysto rasowych cieląt może oznaczać, że poród przy cesarskim cięciu jest często jedyną opcją; w około 90% przypadków. Ciężar porodowy cieląt czystej krwi może bowiem być bardzo ciężki, przez co naturalny poród jest dla krowy bardzo trudny. Dlatego należy o tym pamiętać wybierając matkę dla swojego byka belgian blue.

Mleczność matek belgian blue jest bardzo wysoka za sprawą pochodzenia tej rasy od bydła o dwukierunkowej użytkowości. Ma to pozytywny wpływ na wyniki odchowu cieląt.

Użytkowość mięsna rasy belgijskiej biało-błękitnej

Wydajność rzeźna buhajków i krów kształtuje się odpowiednio na poziomie ponad 67% i ok. 63%. Mięso tej rasy cechuje duża przydatność kulinarna, m.in. zawiera ono mało tłuszczu.

Źródła

  • Polski Związek Hodowców i Producentów Bydła (PZHiPBM), https://bydlo.com.pl/?s=highland (dostęp: 30.06.2020).
  • Praharani L., Sianturi R.S.G., Harmini, Siswanti S.W. (2019). Birth Weight and Body Measurements of Purebred and Crossbred Belgian Blue Calves. The 1st Animal Science and Food Technology Conference (AnSTC) 2019, IOP Conf. Series: Earth and Environmental Science, 372 (2019), 012016, 1–6. Pobrane z www.researchgate.net (dostęp: 30.06.2020).