Udostępnij
Mamy środek sezonu na produkcję kiszonki z kukurydzy. Musimy więc pamiętać, że jakość pokarmowa tej popularnej paszy objętościowej zależy od wielu czynników. Jak zatem zrobić dobrą kiszonkę z kukurydzy? Jakie są tajniki zbioru kukurydzy na kiszonkę?
Zobacz w filmie, jak wygląda produkcja kiszonki z kukurydzy w Ośrodku Hodowli Zarodowej w Kamieńcu Ząbkowickim!
Kukurydza jest głównym materiałem kiszonkarskim, a gotowa pasza objętościowa gości na stołach paszowych większości gospodarstw nastawionych na produkcję mleczną. Kiszonka z kukurydzy ma niską zawartość białka i wysoki poziom łatwostrawnych węglowodanów, co powoduje, że ma wysoką koncentrację energii. To podstawowa pasza energetyczna w żywieniu krów mlecznych, przede wszystkim na początku i w szczycie laktacji. Jest też odpowiednią paszą dla opasów. ̶ W dawce dla najlepszych grup produkcyjnych możemy skarmiać jej nawet do 30 kg ̶ mówi Kamil Kowalczyk, Specjalista ds. rozwoju produktu Josera.
Dobry materiał do zakiszania
Ze względu na zawartość cukrów kukurydza jest materiałem, który łatwo się zakisza. To roślina, która dobrze plonuje, a jej uprawa nie jest skomplikowana. Aby uzyskać paszę o bardzo dobrej jakości pokarmowej, trzeba jednak przestrzegać kilku zasad zakiszania. Jest to konieczne do stworzenia optymalnych warunków dla mikroorganizmów przeprowadzających fermentację – by nadać jej właściwy kierunek i uzyskać paszę o pożądanych cechach organoleptycznych.
Zbiór kukurydzy na kiszonkę – kiedy?

Optymalny termin zbioru kukurydzy na kiszonkę to czas, gdy ziarno osiągnie dojrzałość woskową. Fot. Daniel Biernat
Oczywiście o jakości kiszonki decyduje cała agrotechnika, jak też dobór odmiany odpowiedniej dla danego regionu oraz to, na co nie mamy wpływu, czyli warunki atmosferyczne. Najlepsze do zakiszania są odmiany kukurydzy średnio wczesne i średnio późne. Termin zbioru uwarunkowany jest fazą dojrzałości kukurydzy – optymalna faza dojrzałości ziarna pod zakiszanie to faza woskowa. Ponadto dobremu zakiszaniu sprzyja wysoka zawartość suchej masy: 30–35%. ̶ Gdy kukurydza osiągnie czarną plamkę i sucha masa będzie wynosić około 30%, będziemy przystępować do zbioru kukurydzy na kiszonkę ̶ mówi Piotr Blicharskich, Specjalista ds. produkcji roślinnej w OHZ Kamieniec Ząbkowicki.
̶ Nie powinno zbierać się kukurydzy na kiszonkę zbyt mokrej lub zbyt suchej ̶ stwierdza Kamil Kowalczyk, Specjalista ds. rozwoju produktu Josera. Zbiór kukurydzy przy zbyt wysokiej wilgotności (> 70%) może skutkować chociażby namnażaniem się bakterii kwasu masłowego. Natomiast zbyt wysoki udział suchej masy utrudnia dobre ubicie zakiszanego materiału, co sprzyja rozwojowi pleśni.
Czystość surowca do zakiszania
Zalecana wysokość cięcia roślin to > 20 cm. Im materiał jest czystszy do zakiszania, tym wartościowszą kiszonkę uzyskamy. Musimy także pamiętać, że stopień rozdrobnienia biomasy wpływa na procesy fermentacyjne i tym samym jakość uzyskanej paszy. Jak mówi Piotr Blicharski z OHZ Kamienic Ząbkowicki, uzyskanie bardzo dobrej kiszonki uzależnione jest od grubości cięcia.
Odpowiednie warunki dla bakterii fermentacyjnych
Pożądany kierunek fermentacji mlekowej zachodzi w warunkach beztlenowych, dlatego materiał musi być odpowiednio przygotowany do zakiszania w pryzmie. Aktywność bakterii powoduje tworzenie się kwasu mlekowego, który obniża pH zakiszanego materiału (do 4,2). Chroni to paszę przed rozwojem niechcianych mikroorganizmów, odpowiedzialnych za procesy gnilne i pleśnienie kiszonki.
Coraz częściej stosowanym produktem do zakiszanej biomasy, czyli tzw. inokulanty. Ich zastosowanie ma na celu wsparcie procesów fermentacyjnych. Zawierają one bowiem w swoim składzie odpowiednie szczepy bakterii kwasu mlekowego. ̶ Inokulanty biologiczne są obecnie najczęściej stosowanymi dodatkami do kukurydzy ̶ stwierdza Kamil Kowalczyk, Specjalista ds. rozwoju produktu Josera.
Przygotowanie materiału do zakiszania w pryzmie
Wszystkie prace związane z produkcją kiszonki, począwszy od zbioru kukurydzy, powinny zająć maksymalnie 3 dni. Należy przy tym wziąć pod uwagę, że materiał do zakiszania musi być odpowiednio ubity w pryzmie, aby usunąć szczeliny i tym samym gromadzące się w nich powietrze. Stworzy to warunki beztlenowe, konieczne do prawidłowego przebiegu fermentacji mlekowej. Tak przygotowany materiał należy szczelnie przykryć specjalną folią silosową.
Zobacz więcej filmów: